خب به سلامتی کارهامون
را کرده ایم و داریم آماده ی رفتن به فرودگاه میشیم. البته هنوز چند ساعتی مانده و
وقت داریم. در واقع تو تمام کارها را کرده ای از بستن چمدانها گرفته تا آماده کردن
بلیطها و ... دیشب که با بچه های کلاس و یادویگا رفتیم بار برای خداحافظی و جشن
اتمام کلاس یادویگا از من پرسید کارهایمان را کرده ایم یا نه که گورگیوس گفت
احتمالا دلیل اصلی نیامدن تو انجام همین کارها در خانه بوده. البته تو کلی کار
داشتی و ترجیح دادی که نیای. من هم با اینکه سر درد داشتم اما چون به تو قول داد ه
بودم که میرم تا تو احساس عذاب وجدان نکنی رفتم. ترم سوم تمام شد و به سلامتی از
تقریبا دو هفته ی دیگه ترم چهار که پایان دوره ی آ هست تمام میشه و نیمی از راه
پیموده.
تو هم قراره وقتی به
سلامتی برگشتیم دوباره آلیانس فرانسز را شروع کنی و ادامه بدهی. خب! و اما برنامه
ی سفر. از آنجایی که احتمالا کمتر فرصت اینجا آمدن را خواهم کرد یک برنامه ی کلی
میدم تا بعد به مرور توضیحش بدهم. قراره به سلامتی ساعت 6 عصر از اینجا پرواز کنیم
و ساعت 6 صبح میرسیم پاریس (وااااااااای) بعد از دو روز در پاریس بودن برای یک
هفته میریم استکهلم و اپسالا و دوشب هم خاله فریبا برامون هتل گرفته در یوتوبوری
یا همان گوتنبرگ. بعد از یک هفته از طریق فرانکفورت که قراره شهاب و فرانک را در
فرودگاه ببینیم بر میگردیم یکشنبه شب به پاریس که روز تولد من هست و سالگرد
عروسیمون و روز کانادا و فینال جام ملتهای اروپا. شب میریم منزل کریستیان برای یک
هفته و از دوشنبه دوم جولای به مدت 5 روز کنفرانس دانشگاه سوربن برگزار میشه که ما
قراره دو روز اولش را بریم و بقیه اش را به پاریس گردی با دوستان استرالیایی و
البته رسول خواهیم گذراند.
تو که از مدتها قبل ذوق
و شوق داشته ای و من از امروز بخصوص دارم احساس وجد چنین سفر زیبایی را در خودم حس
می کنم. به تو در دلم قول داده ام که این را آغاز تازه ای حساب کنم و سعی کنم از
زندگی پیش رو - که شاید فرصتش هم زیاد نباشد- بیشترین لذت ممکنه را در کنار تو
ببرم.
می خواهم آرامش دوباره
ام را به دست بیاورم و با کمک تو به خودم و زندگی مون کمک کنم. می خواهم انسان تر
باشم و مفیدتر و قدردان تر و کوشاتر و در جهت بهتر کردن زندگی خودمان و البته دیگران.
به امید حقیقت و زیبایی زندگی تازه ای را شروع خواهیم کرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر