تمام زمان مفید امروز پای تلفن گذشت. عید فطر بود و کلی آدم برای زنگ زدن و تبریک گفتن. شیراز و تهران بعدش هم که مرجان برای مدرسه ی بچه اش از من مشورت می خواست که نزدیک یک ساعت هم با اون حرف میزدم. بعد از اینکه صبح خانه را تمیز کردیم و موها را تقویت برای گرفتن پیراهنی که برای مامانت دیده بودی که بگیری و بدی آیدا ببره رفتیم سمت بی. من نشستم در کرما و تو هم بعد از اینکه تلفنی با همگی در شیراز حرف زدی رفتی بی.
تو که برگشتی من داشتم همچنان با مرجان حرف میزدم که به قول خودش نمی تواند در این موارد با فرشید به عنوان پدر مشورت کند چون طرف اساسا در باع نیست. در حال حرف زدن بودم که تو آمدی سمت خانه. بعد از تلفن کمی رمان سفر به انتهای شب را که تازه شروع کرده ام ادامه دادم و بعد از اینکه نیم نگاهی به قفسه ی کتابهای سلین در ایندیگو در راه برگشت کردم آمدم خانه که دیدم تو با تلفن و اینبار با مهناز مشغولی.
داری نهار فردا و پس فردا را درست می کنی و بعدش هم می خواهی کیک هویج درست کنی و قبل از باربکیوی شب می خواهیم ورزش برویم. درس و آلمانی که افتاده به فردا و تو هم که دیروز بلاخره کتاب دموکراسی در ایران میرسپاسی را که بابت درس جامعه شناسی سیاسی باید می خواندی با کلی خنده از استدلالهای مشتی تمام کردی می خواستی امروز شروع به نوشتن کنی که هنوز نرسیده ای. در اواخر کتاب و در بخش نتیجه میرسپاسی نوشته که اگر نظر لیوتار را درباره ی جامعه ی انفورماتیک و جامعه ی صنعتی به عنوان دو مشخصه ی جوامع پست مدرن بپذیریم آن وقت باید گفت ایران قطعا پست مدرن نیست چون حتی اداره ی پست هم درست و به موقع نامه هایت را به دستت نمی رساند- عجب! یاد داستان برهان قاطع یکی از اسماعیلیون به امام فخر رازی افتادم.
دیشب با هم فیلم اسرائیلی Footnote را دیدیم که نمی دانم به چه دلیل جزو ۵ کاندیدای اسکار بود. جالب اینکه یادمه بعضی ها در اسرائیل معتقد بودند اسکار حق فیلم آنها بوده نه فیلم فرهادی- این یکی هم مثل استدلال جناب میرسپاسی تواضع آدم را تحریک می کنه.
خلاصه که از فردا باید کار لویناس را شروع کنم. تو هم که تا آخر شب به خانه نخواهی آمد چون بعد از کار میری خانه ی آیدا تا بچه هایش را برایش نگه داری کنی تا اون به کلاس شیرینی پزی و امتحان کلاسش برسه. البته قراره اول برایش کیکی که باید به عنوان امتحان ببره را با کمک خودش درست کنی.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر