از صبح که با هم از در رفتیم بیرون و تو رفتی سر کار و من کرما تا همین الان که ساعت نزدیک ۱۰ شب هست درگیر کامل کردن رفرنسها و فرمهای شرک بودم. البته داستان سابمیت کردن هم که طبق معمول همیشه به لطف و با تمام خستگی که از کار داشتی به همت تو شد.
خلاصه که تمام شد اما راستش را بخواهی هیچ کدام امید چندانی نداریم. چون هم بار اول هست و هم کار خیلی خام هست و هم فیدبک کم و تقریبا هیچ فیدبک و کامنتی نگرفتم تا کار را بهتر کنم. به هر حال به قول همه سال اولی ها شانسی ندارند. خلاصه که فردا باید تحویل جودیت بدهم و جالب اینکه با اینکه قرار بود مدتها قبل مقاله ی درس لویناس را تحویل بدم و نمره اش را هم پیشاپیش گرفتم- اتفاقا متوجه شدم که آیدین هم همین کار را کرده- اما هنوز هیچ کار مقدماتی هم برایش نکرده ام.
تو هم که به سلامتی از فردا وارد بخش و پست جدید خودت خواهی شد. همه سر کار حسابی توی دلت را خالی کرده اند که لیز آدم سخت و عوضی هست و کمتر کسی بیشتر از ۳ ماه تونسته باهاش دوام بیاره. من که به تو و پشتکار و تعهدت ایمان دارم و می دانم هر چقدر هم که اولش سخت باشه اما اصطلاحا کار را مال خودت می کنی و همانطور که امروز مریام بهت گفته هیچ جای نگرانی نیست و تو خودت با با شرایط و محیط جدید وفق خواهی داد. البته نمی تونم از گفتن این هم بگذرم که خودت هم حسابی نگران شده ای و حق هم داری اما می دانیم که در مدت کوتاهی همه چیز به روال در میاد.
دیشب مامانم زنگ زد و گفت که بخاطر اینترنت امیر خط تلفن گرفته اند و کارت گرفته بود و خلاصه بابت نتیجه ی انتخابات آمریکا که خیلی خوشحال بود حرف زد. امروز هم به تو سر کار زنگ زده و باهات حرف زده و احوالپرسی کرده.
چند روزی هست که خیلی به فکر داریوش میفتم. باید باهاش تماس بگیرم. بلاخره سالها زحمت ما و من را کشیده- با هر اشتباه و کم کاری که بابت کم عقلی اش داشت- و دوست ندارم که اینگونه از زندگی و دایره ی خاطرات هم پاک شویم.
فردا روز اول ترینینگ و تمرین توست که اتفاقا کاری که در حاشیه باید بکنی آشنا شدن با کلکسیون ساعتهای تام هست که لیز بهت گفته حتی بعضی هاشون را نمی داند چطور باید تنظیم کرد. الان هم داری یک پوشه و زونکن بزرگ و پر از اطلاعاتی را می خوانی که باید خیلی زود بهشون مسلط بشی.
شب قراره زود بخوابیم چون هم من کلاس دارم برای تدریس و هم تو باید نیم ساعت زودتر بروی.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر