صبح زود بیدار شدیم تا تو کارهای سفارش امروز را بکنی و پیش از ۷ و نیم تحویل دهی و راهی دانشگاه شوی. بعد از اینکه تو را رساندم تا تلاس با سفارش امرزو با ماشین برگشتم خانه و الان کرما هستم و از اینجا راهی کلی میشوم تا بلکه چیزی برای کنفرانس بنویسم. مواد اولیه را دیروز که بیرون کشیدم متوجه شدم کلی کار برای نتظیمشان دارم و خلاصه مثل همیشه از کارهایم عقبم و پیش خودم آرزوی داشتن یکی دو روز وقت بیشتر را دارم - گو اینکه اگر هم داشتم دوباره به همین نقطه میرسیدم چون مشکل جای دیگری است: خودم و بی نظمی ام.
اما دیشب تا ساعت ۱۲ داشتی پای تلفن یک کار ساده ایمیلی را برای سندی و شوهر مثلا متخصص کامپیوترش توضیح می دادی- اینکه چطور برای گروهی از افراد مورد نظر ایمیل جمعی با ضمیمه و... بفرستند - خلاصه با اینکه خودت ساعت ۹ و نیم رسیدی خانه تا ۱۲ گیر بودیم و همین باعث شد که کلا امروز را شارپ و چابک نباشیم.
از دانشگاه و وقت ملاقاتت با دلقک گروه JJ و چند تا کار آموزشی دیگه دنبال یکی دوتا کار غیر دانشگاهی در شهر خواهی شد و بعد به سلامتی خانه خواهی آمد تا عصر راهی فرودگاه شویم. امیدوارم این چند روز خصوصا تو کمی استرحت کنی و دیدن خاله ات هم کلی بهت مزه بده. برای خودم هم کنفرانس خوبی آرزو می کنم و دوست دارم جدا از ارائه یک مقاله ی خوب مقالات و نکات بدیع و عالی بشنوم. دیدن شهرها هم که البته جای خود.
دیشب با مامانم تماس گرفتم و وقتی بهش گفتم برایت کمی پول بفرستم پیش از مسافرتمان معلوم بود که کلی دستش تنگه. هزارتای ما شد ۸۰۰ تا برای اون که باید سعی کند بابت دو ماه کمک خرجش شود. متاسفانه در تمام طول زندگی اش هرگز عقل معاش و کمی آینده نگری نداشته و همین باعث آسیب های جدی به زندگی اش شده. خدا را شکر می کنم که می توانیم کمی کمک دست خانواده هامون و خصوصا مامانم باشیم.
خب! باید راهی کتابخانه شوم و کمی کار کنم تا حداقل یک بخش از مقاله ام را تا پیش از سفر نهایی کنم. قبل از آن باید یک آدابپتور برای تو بگیرم تا به سلامتی آنجا به مشکلی بر نخوریم. امیدوارم از همه چیز مهمتر جدا از سلامتی و خوشی، مشکل پیدا کردن بلیط و سوار شدن برای تو پیش نیاد که داستان نیویورک هنوز برایم کابوسه.
پیش به سوی سرزمینی که سالیان سال درباره اش فکر کردم، خواندم، دنبالش کردم تا امروز که قرار است تصویر انتزاعیش را انضمامی کنم.
اما دیشب تا ساعت ۱۲ داشتی پای تلفن یک کار ساده ایمیلی را برای سندی و شوهر مثلا متخصص کامپیوترش توضیح می دادی- اینکه چطور برای گروهی از افراد مورد نظر ایمیل جمعی با ضمیمه و... بفرستند - خلاصه با اینکه خودت ساعت ۹ و نیم رسیدی خانه تا ۱۲ گیر بودیم و همین باعث شد که کلا امروز را شارپ و چابک نباشیم.
از دانشگاه و وقت ملاقاتت با دلقک گروه JJ و چند تا کار آموزشی دیگه دنبال یکی دوتا کار غیر دانشگاهی در شهر خواهی شد و بعد به سلامتی خانه خواهی آمد تا عصر راهی فرودگاه شویم. امیدوارم این چند روز خصوصا تو کمی استرحت کنی و دیدن خاله ات هم کلی بهت مزه بده. برای خودم هم کنفرانس خوبی آرزو می کنم و دوست دارم جدا از ارائه یک مقاله ی خوب مقالات و نکات بدیع و عالی بشنوم. دیدن شهرها هم که البته جای خود.
دیشب با مامانم تماس گرفتم و وقتی بهش گفتم برایت کمی پول بفرستم پیش از مسافرتمان معلوم بود که کلی دستش تنگه. هزارتای ما شد ۸۰۰ تا برای اون که باید سعی کند بابت دو ماه کمک خرجش شود. متاسفانه در تمام طول زندگی اش هرگز عقل معاش و کمی آینده نگری نداشته و همین باعث آسیب های جدی به زندگی اش شده. خدا را شکر می کنم که می توانیم کمی کمک دست خانواده هامون و خصوصا مامانم باشیم.
خب! باید راهی کتابخانه شوم و کمی کار کنم تا حداقل یک بخش از مقاله ام را تا پیش از سفر نهایی کنم. قبل از آن باید یک آدابپتور برای تو بگیرم تا به سلامتی آنجا به مشکلی بر نخوریم. امیدوارم از همه چیز مهمتر جدا از سلامتی و خوشی، مشکل پیدا کردن بلیط و سوار شدن برای تو پیش نیاد که داستان نیویورک هنوز برایم کابوسه.
پیش به سوی سرزمینی که سالیان سال درباره اش فکر کردم، خواندم، دنبالش کردم تا امروز که قرار است تصویر انتزاعیش را انضمامی کنم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر