از فردا

دیروز و امروز کلا یک کلمه هم درس نخواندم. جز کمی آلمانی خواندن هیچ کار مفیدی نکردم و کلا تمام ویکند و روز بیست و یکم و همه ی این داستانها و قصه ها را مفت از دست دادم. جالبتر اینکه به این نتیجه رسیدم که برای دیوید بابت مقاله ی درس سرمایه جلد یک ایمیلی بزنم و ببینم چه راهکاری دارم که هم بتوانم برای اسکالرشیپ اقدام کنم و هم نمره ی خوبی بگیرم و هم مقاله ام را سر وقت تحویل ندهم.

اما جدا از این نکات باید بگویم که ویکند خوبی داشتیم. هر چند تو هم کلمه ای درس نخواندی که خیلی هم لازم بود اما دو روز آرام و انرژی بخشی داشتیم. دیروز ریک و بانا از مونتریال برگشتند و الان هم که یکشنبه عصر هست تو داری کارهایت را می کنی و من هم می خواهم مثل دو روز گذشته نیم ساعتی برم پایین ورزش کنم و بعد کارهامون را بکنیم و با آنها برویم شام بیرون. طبق معمول گزینه ی ریک غذای چینی است و من به تو پیشنهاد دادم که ما برای تشکر از سفر پاریس مهمانشان کنیم.

امروز اتفاقا دوتایی با هم رفتیم به یکی از این مغازه هایی که قاب درست می کنند و خواستیم که نقاشی زیبایی که برای آنها از پاریس آورده ایم را قاب کنیم که دیدیم تقریبا ۵ برابر قیمت نقاشی پول قابش میشه. قرار شد کار دیگه ای کنیم که بد هم نشد. یعنی کشیدن نقاشی روی بوم. هم نقاشی خودمان و هم مال انها را گفت که تا دو هفته ی دیگه تحویل میده.

بعد از آنجا پیاده که سمت خانه می آمدیم با تهران حرف زدیم و بعد از مدتی فرصت شد که با همه حرف بزنیم. سر سفره ی افطار بودند و حالشان خوب بود. از سر خیابان بی از هم جدا شدیم. تو با مامانت می خواستی راجع به حرفهای دیروز با خاله فریبا و عمو نجمی که چند ساعتی اسکایپ کرده بودی- راجع به جدایی شان و گله ی عمو نجمی که کسی برای کمک قدم پیش نمی گذاره- حرف بزنی و من هم به اسم صبحانه اما بعد از ظهر بود که رفتم کرما تا قهوه ای بخورم و کمی با کتابهایی که از بی ام وی گرفته بودم و البته مشق آلمانی سرگرم بشم.

دیشب هم مثل شب قبل یک فیلم آلمانی دیدیم که خیلی هم خوب نبود. به دنبال زوکر! به هر حال در تماس بودن بیشتر با این زبان بهتره اما تا خوابیدیم و کمی هم در تخت با هم گپ زدیم دیر شده بود.

از فردا صبح زود باید بیدار شویم و به کارهامون برسیم. تو که باید ۸ و نیم سر کار باشی و من هم کتابخانه. از فردا باید با دلخوش و آرامش به کارها و درسهامون برسیم. از فردا قراره درست تر زندگی کنیم.