آخر شب اول سپتامبر هست و ما تازه از پیک نیک برگشته ایم که جای خوبی بود و آرام و خوش گذشت. البته یکی دوتا از دوستان سروناز و سالار که کلا به جمع نمی خوردند هم آمدند و کمی فضا با توجه به داستانهای ماشین و خانه و بابامو و ... بهم خورده بود اما من و تو نکات مهمی راجع به پیش خرید خانه و آپارتمان از یک زوج دیگر در جمع شنیدیم که احتمالا روی برنامه ریزی آتی ما تاثیر عمیق خواهد داشت.
بعد از اینکه مازیار و نسیم را به خانه شان رساندیم و در باران زیبایی که می بارید برگشتیم خانه به هوای چک کردن ایمیل ها سراغ لپی و به طبعش اخبار رفتم و دیدن خبر و ویدیویی که رسول از کشته شدن بیش از ۵۰ نفر با دستهای بسته توسط عراقی ها گذاشته بود کاملا حالم را بد کرد.
روز خوبی بود و ماه خوبی را می خواهم شروع کنم. اما باید به یاد داشته باشم که تنها زمانی زندگی ارزش زیستن پیدا می کند که ارزش ها را باز تعریف کنم.
می خواهم خواب اقاقی ها را ببینم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر